AFİŞLER
Afişlerde iştahlandık,
Yoksullukla doymuş karnımız,
Lüksü gördükçe guruldadı.
İhtiyaçlarımız vitrinlerden bize bakarken,
Heveslerimizi zapteddiler,
Ve biz neyin peşindeyiz bilemedik…
Günlerimiz haraç-mezat gitti,
Afili bir-iki saat için,
Bir yalancı bakışla,
Bir şişe boyalı ispirtoyla,
Havasını attık birbirimize felaketimizin.
Oysa her akşam, aynı karanlıkta,
Son buldu heveslerin demi,
Ve afişlerden kan taştı sokaklara.
İhtiyaçlarımız afişlerden bize bakarken,
Heveslerimizi zapteddiler.
Ve biz neyin peşindeyiz,
Uyanamadık…
Yorumlar
RSS beslemesi, bu iletideki yorumlar için.